Η παρέμβαση του ιδιοκτήτη της Παρί για την πρόσληψη του Τόμας Τούχελ δείχνει ότι επιθυμεί διαφορετικό πρότζεκτ από εκείνο του προέδρου Αλ Κελαϊφί.
Ο Ουνάι Έμερι ήταν καταδικασμένος να χάσει τη δουλειά του με το τέλος της σεζόν. Η αποτυχία στο Champions League απλά το εγγυήθηκε. Οι φήμες ήθελαν τον Νεϊμάρ να έχει ζητήσει εδώ και καιρό την απομάκρυνση του Ισπανού τεχνικού, με τον οποίο οι σχέσεις πέρασαν από διάφορα στάδια και ποτέ δεν ήταν σε καλό επίπεδο. Ο πρόεδρος Αλ Κελαϊφί το περασμένο καλοκαίρι με τη μεταγραφή του Βραζιλιάνου και με τη συμπεριφορά του μετά έδειξε ότι θέλει ένα πρότζεκτ που να διαχειρίζεται όχι ο προπονητής, αλλά τα μεγάλα του αστέρια.
Ξαφνικά, ο Νεϊμάρ απλά επέλεγε τα ματς που θα έπαιζε στην Ligue 1 προφασιζόμενος διάφορες δικαιολογίες (όπως η επίσκεψή του στον οδοντίατρο στη… Βραζιλία), λέγοντας στο περιβάλλον του ότι οι αντίπαλοι τον αντιμετωπίζουν πολύ σκληρά στο γαλλικό πρωτάθλημα και δεν ήθελε να ρισκάρει τυχόν τραυματισμό. Σε πολλά σημεία της σεζόν τα αποδυτήρια της Παρί θύμιζαν παιδική χαρά (περιστατικά όπως τα πέναλτι ανάμεσα σε Καβάνι και Νεϊμάρ, οι δηλώσεις του Τιάγκο Σίλβα για τον Παστόρε ήταν μόνο κάποια από αυτά). Αυτό, όμως, δεν ενοχλούσε καθόλου τον πρόεδρο Αλ Κελαϊφί, που θα έκανε τα πάντα, ώστε τα μεγάλα του αστέρια και κυρίως ο Νεϊμάρ, που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο εμπορικά στην προσπάθεια της Παρί να συμμορφωθεί με το FFP, να είναι πάντα σε καλή διάθεση. Στην ουσία να μην δίνουν λογαριασμό στον προπονητή τους.
Όταν ήρθε η ώρα επιλογής του νέου προπονητή, που θα ανακοινωθεί μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος (μπορεί να έρθει την Κυριακή με νίκη επί της Μονακό), ο καθένας στο Παρίσι είχε τη δική του ατζέντα. Ο Αλ Κελαϊφί είχε στην κορυφή της λίστας του τους Αλέγκρι, Ποκετίνο και Κόντε, ο τεχνικός διευθυντής Ενρίκε τους Φονσέκα, Ζαρντίμ, Σέρτζιο Κονσεϊσάο, αλλά αυτό που κανένας δεν περίμενε ήταν η παρέμβαση του ιδιοκτήτη και Εμίρη του Κατάρ Αλ Τάνι. Η κόντρα εξουσίας είχε προδιαγεγραμμένο νικητή και φαίνεται ότι ο τελευταίος έχει διαφορετική αντίληψη για το πώς πρέπει να κινηθούν από εδώ και στος εξής οι Παριζιάνοι. Από το πρότζεκτ των παικτών πρέπει να περάσουμε σε ένα πρότζεκτ του συλλόγου.
L’Allemand Thomas Tuchel a quasiment bouclé son arrivée au PSG. “Maître du jeu” en Une de @lequipe ce mardi 10 avril. pic.twitter.com/DQakCY6tc6
— L’ÉQUIPE (@lequipe) 9 Απριλίου 2018
Ο Τούχελ μιλάει άπταιστα γαλλικά, όπως και η γυναίκα του, και τα πήγε πολύ καλά στις συνεντεύξεις με τους Παριζιάνους. Μέχρι την Ντόχα έφτασε από τη Νέα Υόρκη, όπου περνάει φέτος τον περισσότερο χρόνο του, για να συναντήσει τον Αλ Τάνι, ύστερα από επιθυμία του τελευταίου. Οι προπονήσεις θα γίνουν πιο σκληρές, η ανάλυση θα είναι περισσότερη και ο Γερμανός φημίζεται περισσότερο για την πειθαρχία του, παρά για το γεγονός ότι θα σπαταλήσει χρόνο να «χαϊδεύει» συνεχώς τις διάφορες κλίκες που έχουν δημιουργηθεί στα αποδυτήρια των Παριζιάνων και να προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες. Κανένας δεν αμφισβητεί τις ικανότητές του, αλλά ο απόμακρος χαρακτήρας του ήταν πάντα το θέμα συζήτησης στη Γερμανία. Πάντα λέει ανοιχτά την άποψή του και αυτό στοίχισε την απόλυσή του από την Ντόρτμουντ.
Η ιδιοκτησία της Παρί θέλει, πλέον, έναν προπονητή που δεν θα κάνει απλά διαχείριση, αλλά θα εξελίξει το παιχνίδι της και θα ταράξει τα νερά. Μία ισχυρή προσωπικότητα ίσως αποδειχθεί εκρηκτικό μίγμα, αλλά ο Αλ Τάνι θέλει να πάρει το ρίσκο. Άλλωστε, οι προηγούμενες ιδέες δεν έφεραν τίποτα καλό στην Ευρώπη. Και αγωνιστικά, όμως, καθώς ο Τούχελ θα έχει όλα τα όπλα να παίξει το επιθετικό ποδόσφαιρο που οραματίζονται στη Ντόχα. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο στην επιλογή του είναι το γεγονός ότι δεν σχετίζεται με κανέναν μεγάλο ατζέντη και δεν μπλέκεται στις μεταγραφικές επιλογές (προφανώς και πιθανότατα μπορεί να προτείνει κάποιους από τους πρώην του παίκτες).
Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι οι νέοι παίκτες να ταιριάζουν με το προφίλ του. Για παράδειγμα, όπως είχαν αποκαλύψει οι Γάλλοι, ο Ενρίκε βρέθηκε στο Παρίσι στη θέση του τεχνικού διευθυντή ως «χάρη» στον άνθρωπο που μεσολάβησε να γίνει η μεταγραφή του Νεϊμάρ. Φαίνεται ότι ο Αλ Τάνι πήρε την κατάσταση στα χέρια του και το «κακομαθημένο» παράδειγμα που ισχύει στο Παρίσι από το 2011 λαμβάνει επιτέλους τέλος.
Πηγή: gazzetta.gr